Een verhaaltje over belasting betalen. Ik zal de details weglaten, want leuker kan ik het toch niet maken…
13.05: Ik zie op belastingpapieren van onze geliefde landcruisertje dat er bijna betaald moet worden
13.12: belletje naar de garagist om wat info op te doen.
13.18: Ja het kost 500 dollar per jaar en het moet VANDAAG nog anders dubbel. Da’s een mooie catch 22 zouden ze op zijn amerikaans zeggen. Geen zin om te betalen, geen zin om later veel meer te betalen, geen zin om niet te betalen. (dan nml geen paarse 2011 sticker en op elke straathoek aangehouden door politie.)
13.31: papieren bij elkaar zoeken, zoeken, zoeken, bellen: helft ligt nog bij accountant thuis! (vorige eigenaar liet haar ‘t regelen)
14.07: onderwg naar Phnom Pen op de brommer
14.54: Op accountantskantoor, die is nog thuis papieren zoeken.
15.10: pinnen: apparaat stuk!
15.15: Bij ander apparaat maandsalaris uit de muur trekken met twee passen. Inmiddels te laat om naar garage te gaan en die het te laten regelen, dus zelf naar tax-office.
15.25: Vijf minuten voor sluitingstijd op kantoor. Afgeladen met last-minute klanten als ik. Papieren op de stapel en wachten
15.30: wachten…
15.56: Wachten……
16.12: wachten………..
17.15: wachten…………..hele toko inmiddels al leeg
17.20: Meneer met papiertje “u had een landcruiser toch?” Ja maar niet deze. deze papieren zijn van een ’95 er. Meneer “Maar dit is toch ook een landcruiser? zelfs framenummer is gelijk: NIL en NIL” ja maar de mijne is echt uit 87 en eigenlijk hoor ik daar minder belasting voor te betalen dus ik wil deze niet. “dit is het laatste formulier wat ik nog heb. Waarom moet ik met niet kloppende papieren gaan rijden omdat u mijn formulier kwijt heeft gemaakt? Meneer boos: “zo moet u niet gaan praten. je kan nu dit betalen of morgen veel meer.wil je nu een paarse sticker of niet? Paarse sticker? Ik zie paarse krokodillen!
17:33 Middag en 500 dollar verloren, boos en zwaar gefrustreerd, met halfbakken papieren, maar mèt felbegeerde paarse sticker naar buiten.
18:40 Thuis, rustig proberen worden, Jolanda nog niet thuis om t kwijt te kunnen dus biertje en van je affffff schrijven, van je affff, russsssstig maar. Was een slopende middag en de duurst sticker ooit! #leukerkunnenwehetnietmaken