Brecht & Jolanda

Het maakt niet uit hoe oud je wordt of waar je bent, het blijft leuk om jarig te zijn.
Dus ook als je, wel een beetje raar, 32 jaar wordt. Tijdens de nazit van een bandje in Phnom Penh de klok over de 12 zien gaan en Bauke een berichtje gestuurd at ik eindelijk ouder dan hem was. Hij moest immers nog 6 uur wachten… Daarna verder naar de Dicso! Al voel je je daar wel snel een ouwe lul 🙂

Zondagochtend verwend met cadeau’s (allen uit de hand van Jolanda, maar velen vanuit Nederland) dank iedereen! Voor de nieuwe voorvork, voor de kippen, voor de gps-toolie, voor de waaierpalm in de tuin, voor de kussen (eindelijk lekker slapen thuis) voor wat ik nu vergeet op te noemen, voor de leuke brieven/kaartjes, voor de sms-jes tweets en whatever. Voelde me echt jarig! Met een goed gevoel hop de auto in richting Mondulkiri onderweg gestopt voor benzinepomp koffie om de taartjes die Kris meegenomen had op te eten en in Kampong Cham gestopt voor een mooi stukkei fietsen. ‘s-Avond voor het eerst van mijn leven op mijn verjaardag gebbq-d op het balkon van vrienden in Kampong Cham.

Topdag.

Op de foto Arie de huiskip die er nu twee vriendjes bij heeft.