Brecht & Jolanda

Paultje Zwetsloot en aanstaande komen morgen aan. Binnenkort dus vast weer leuk materiaal om te plaatsen. Vandaag een minder leuk berichtje, maar wel een verhaal wat verteld moet worden. (alle witte vette tekst zijn linkjes naar meer informatie, de foto boven deze tekst is van Reuters)

Laten we beginnen met iets positiefs:  Sinds de verkiezingen in augustus demonstreert de oppositie tegen de verkiezingsuitslag.  Iets wat misschien vorig jaar nog voor onmogelijk werd gezien. De boze mevrouw op de foto boven is een mooi voorbeeld: HunSen (de minister president) gebruikte  jaren lang terreur angst en propaganda om aan de macht te blijven, maar via internet en sociale medie komen jongeren, die niet meer bang zijn wel aan eerlijke informatie en gaan de straat op. Ouderen die jarenlang niets durfden te zeggen gingen langzaam mee doen.

Nu politiek protest getolereerd werd gingen ook andere de straat op. Kledingarbeiders demonstreren voor een hoger loon en betere arbeidsomstandigheden. Zij maken nu voor 80 dollar (nog geen 60 Euro!) per maand onder erbarmelijke omstandigheden onze H&M kleertjes en Nike en Puma schoenen en Levis broeken etc. Hier een mooi verhaal over de demonstraties van collega-nederlander-in-Cambodia Ate Hoekstra.  Ondertussen werden de demonstraties van de oppositie steeds groter  en ook leraren gaven aan wel te willen staken voor een normaal salaris.

Ergens besloot de regering dat het wel welletjes was met de stem van het volk.  Zeker toen er dagelijkse meerdere hoofdwegen geblokkeerd werden werd er toch ingegrepen. Nogal hardhandig. Leger en politie schoten met AK 47’s in op de demonstranten. Zeker 40 zwaar gewonden en 5 doden als gevolg.  Jonge mannen/vrouwen/jonge ouders die niets anders vroegen dan een normaal levensonderhoud. De werkgeversorganisatie zegt doodleuk dat ze het over zichzelf afriepen en de leger woordvoerder zegt doodleuk dat ze niets fout gedaan hebben “omdat ze niet gericht schoten”  Van alle 23 personen die gearresteerd zijn is nog niets vernomen. Hier de foto’s van fotograaf John Vink van vrijdagochtend 3 january.

Volgende ochtend werden  politie, leger (inclusief helicopters) en knokploegen naar het park gestuurd waar al 3 weken een soort van occupy beweging van de oppositie aan de gang was. Alles wat er was opgebouwd  werd platgeslagen.  Mensen waren inmiddels zo bang geworden van het voorval van gisteren dat iedereen vluchtte. Gelukkig geen gewonden dus.

Deze film van mensenrechtenorganisatie Licadho vat het allemaal nog eens samen. Absoluut kijken, maar pas op! Bloederig!  Workers & Political Activists under Attack (Warning: graphic content)

Maandag gingen 5 vrouwen een petitie anbieden om aandacht te krijgen voor hun situatie: Hun huizen zijn onteigend door een projectontwikkelaar/minister zonder dat ze daarvoor een vergoeding hebben gekregen. Alle 5 zijn ze vast gezet.

Gisteren was het 7 January een officiele feestdag genaamd “victory over genocide day” er wordt gevierd dat de Khmer Rouge verdreven werden. Maar velen zien deze dag als een nieuwe bezetting door HunSen (Ex Khmer rouge die deserteerde, met vietnamezen mee het land kwam bevrijden, en sindsdien president is) Bevrijdingsdag dus, maar geen woord werd vuilgemaakt aan de 5 doden, de gewonden en de arestaties die nog geen week geleden nodig waren om die vrijheid in stand te houden. De boodschap is duidelijk: “onze versie van democratie is een versie  van vervalste verkiezingen, vol verrijking van de rijken, zonder mensenrechten en zonder vrijheid van meningsuiting”

En nu? Ik zie geen snelle weg terug. President Hun Sen heeft weer eens bewezen zijn macht echt niet op te willen geven en geweld tegen zijn eigen mensen daarbij niet uit de weg te gaan. De Cambodianen hebben laten zien niet meer bang te zijn om voor hun rechten op te komen.

Is er iets wat we kunnen doen? Laat ik voorop stellen dat ik dit vooral plaats voor wat bewustwording: Ik hoop dat meer mensen van dit verhaal weten. Ik heb niet het vermoeden dat Hun Sen zich bedenkt als we hen een briefje sturen. Maar je zou deze, deze, deze, of deze petitie kunnen tekenen. Of vertel het door, Cambodia wordt vrijwel geheel genegeerd in het nieuws, maar het verdiend zo veel meer aandacht.

Maar vooral: denk nog eens terug aan dit verhaal als je kleding aan het winkelen bent.